Pla­ty­no­we blond wło­sy, nie­po­wta­rzal­ne kre­acje, cha­rak­te­ry­stycz­ny głos i ogrom­na cha­ry­zma na sce­nie. Tymi cecha­mi wyróż­nia się Deb­bie Har­ry — woka­list­ka zespo­łu Blon­die, któ­ry na prze­ło­mie lat 70. i 80. ubie­głe­go wie­ku świę­cił trium­fy popu­lar­no­ści. Jed­nak dro­ga Deb­bie do karie­ry muzycz­nej nie nale­ża­ła do najprostszych.

Deb­bie Har­ry przy­szła na świat 1 lip­ca 1945 roku w Mia­mi. W wie­ku trzech mie­się­cy, dziew­czyn­ka zosta­ła adop­to­wa­na przez Richar­da i Cathe­ri­ne Har­ry, pocho­dzą­cych z New Jer­sey. W wie­ku czte­rech lat Deb­bie dowie­dzia­ła się o tym, że jest adop­to­wa­na, jed­nak nigdy nie pozna­ła swo­ich bio­lo­gicz­nych rodzi­ców. Po ukoń­cze­niu liceum, mło­da Har­ry prze­pro­wa­dzi­ła się do Nowe­go Jor­ku, gdzie ima­ła się róż­nych zajęć. Pra­co­wa­ła na począt­ku jako sekre­tar­ka w radiu BBC, po pew­nym cza­sie zatrud­ni­ła się w barze Max’s Kan­sas City, w któ­rym pra­co­wa­ła jako kel­ner­ka. Przez moment była rów­nież kró­licz­kiem Play­boya.

Pod koniec lat 60., Har­ry dołą­czy­ła do fol­ko­we­go zespo­łu The Wind In The Wil­lows. Jed­nak jej karie­ra roz­kwi­tła, kie­dy sta­ła się człon­ki­nią dam­skiej gru­py The Sti­let­tos. Pod­czas poby­tu w tym zespo­le Deb­bie pozna­ła gita­rzy­stę Chri­sa Ste­ina. Mię­dzy tą dwój­ką szyb­ko poja­wi­ło się uczu­cie i wkrót­ce Deb­bie z Chri­sem zosta­li parą. Z racji tego poja­wił się pomysł stwo­rze­nia wła­sne­go zespo­łu, więc Har­ry wraz z Ste­inem posta­no­wi­li odejść z The Sti­let­tos i w taki spo­sób powstał ich wła­sny zespół o nazwie Blon­die, w któ­rym Chris kom­po­no­wał muzy­kę, a Deb­bie pisa­ła tek­sty piosenek.

Deb­bie Har­ry szyb­ko zosta­ła iko­ną nowo­jor­skiej sce­ny muzycz­nej. Blon­dyn­ka w wyzy­wa­ją­cych stro­jach, sta­ła się inspi­ra­cją dla póź­niej­szych muzycz­nych gwiazd, takich jak: Madon­na, Lady Gaga czy Brit­ney Spe­ars. Mię­dzy­na­ro­do­wy suk­ces zapew­nił gru­pie sin­giel Heart of Glass, wyda­ny pod koniec lat 70. Ta pio­sen­ka sta­ła się nie­wy­obra­żal­nym hitem na świa­to­wych listach prze­bo­jów. Począ­tek lat 80. przy­niósł zespo­ło­wi pasmo suk­ce­sów, bowiem poja­wi­ły się takie utwo­ry jak Ato­mic i Call me. Nie­ste­ty dobra pas­sa w karie­rze woka­list­ki trwa­ła do poło­wy lat 80. W tym okre­sie nastą­pił roz­pad zespo­łu Blon­die, a sama artyst­ka wspo­mi­na­ła w licz­nych wywia­dach, że to był dla niej naj­trud­niej­szy czas w życiu. 

Poza roz­pa­dem zespo­łu, w tym cza­sie Deb­bie i Chris stra­ci­li swój dom, z powo­du nie­za­pła­co­nych podat­ków, a tak­że złe­go zarzą­dza­nia finan­sa­mi. W 1987 roku para posta­no­wi­ła zakoń­czyć swój zwią­zek. Jed­nak pomi­mo roz­sta­nia, pozo­sta­li przy­ja­ciół­mi, do tego stop­nia, że kie­dy Chris na nowo uło­żył sobie życie, to pio­sen­kar­ka zosta­ła mat­ką chrzest­ną jego dwóch córek. Sama Har­ry nigdy nie zde­cy­do­wa­ła się na dziec­ko, ponie­waż twier­dzi, iż życie, jakie pro­wa­dzi­ła nie było odpo­wied­nie do wycho­wy­wa­nia potomstwa. 

W 1997 roku nastą­pi­ła reak­ty­wa­cja zespo­łu Blon­die i gru­pa od razu powró­ci­ła na szczyt list prze­bo­jów pio­sen­ką Maria.

Deb­bie Har­ry jest rów­nież eko-akty­wist­ką, artyst­ka czę­sto bie­rze udział w pro­te­stach w obro­nie kli­ma­tu. W 2019 roku powsta­ła auto­bio­gra­fia Har­ry, zaty­tu­ło­wa­na Face It, któ­rą pio­sen­kar­ka stwo­rzy­ła we współ­pra­cy z dzien­ni­kar­ką muzycz­ną Sylvie Simmons.