Anna Jan­tar była pio­sen­kar­ką, któ­ra naj­więk­szą popu­lar­ność zdo­by­ła w latach 70 XX w. Artyst­ka wylan­so­wa­ła takie pio­sen­ki jak: „Tyle słoń­ca w całym mie­ście’’, „Naj­trud­niej­szy pierw­szy krok’’, „Nic nie może wiecz­nie trwać’’ i wie­le innych utwo­rów, któ­re do tej pory nuci cała Pol­ska. Nie­ste­ty karie­rę woka­list­ki prze­rwa­ła jej przed­wcze­sna śmierć, bowiem Anna Jan­tar mia­ła zale­d­wie trzy­dzie­ści lat, kie­dy musia­ła poże­gnać się z życiem.

Muzycz­na droga

Anna Jan­tar, a wła­ści­wie Anna Maria Kukul­ska (z domu Szme­ter­ling) przy­szła na świat 10 czerw­ca 1950 r. w Pozna­niu. Woka­list­ka była dru­gim dziec­kiem Józe­fa i Hali­ny Szme­ter­lin­gów. Już od wcze­snych lat dzie­ciń­stwa Anna prze­ja­wia­ła duży talent do śpie­wu, rów­nież jako mała dziew­czyn­ka roz­po­czę­ła naukę gry na for­te­pia­nie w Pań­stwo­wej Wyż­szej Szko­le Muzycz­nej w Pozna­niu. Pod­czas nauki w liceum, uczęsz­cza­ła tak­że do muzycz­nej szko­ły śred­niej, gdzie szko­li­ła się w kla­sie for­te­pia­nu i ryt­mi­ki. Jej karie­ra jako woka­list­ki, roz­po­czę­ła się pod koniec lat 60, kie­dy wraz z gru­pą muzycz­ną „Polne Kwia­ty’’, nagra­ła utwór „Po ten kwiat czer­wo­ny’’, a w 1969 r. wystą­pi­ła na Festi­wa­lu Pio­sen­ki Stu­denc­kiej w Kra­ko­wie, gdzie otrzy­ma­ła wyróż­nie­nie, w tym samym roku Anna dołą­czy­ła do zespo­łu „Wagan­ci’’. Pod­czas współ­pra­cy z tym zespo­łem, pio­sen­kar­ka pozna­ła swo­je­go przy­szłe­go męża, Jaro­sła­wa Kukul­skie­go. Para wzię­ła ślub cywil­ny w 1970 r., a ślub kościel­ny rok póź­niej. Z tego okre­su pocho­dzi jed­na, z popu­lar­niej­szych pio­se­nek zespo­łu „Co ja w tobie widzia­łam’’. Zespół „Wagan­ci’’ zakoń­czył swo­ją dzia­łal­ność w 1972 r. ‚a Anna, wraz z mężem prze­pro­wa­dzi­ła się z Pozna­nia do War­sza­wy. Od tego cza­su, roz­po­czę­ła się karie­ra solo­wa Anny Jantar.

Prze­bój,  gonią­cy przebój

Prze­ło­mo­wym momen­tem stał się rok 1973 i XI Kra­jo­wy Festi­wal Pio­sen­ki Pol­skiej w Opo­lu, to tam Anna zaśpie­wa­ła swój pierw­szy solo­wy prze­bój „Naj­trud­niej­szy pierw­szy krok’’. Dzię­ki temu wystę­po­wi, woka­list­ka sta­ła się bar­dziej roz­po­zna­wal­na, oraz uzna­na na pol­skim ryn­ku muzycz­nym. Rok póź­niej został wyda­ny pierw­szy solo­wy album artyst­ki, pt. „Tyle słoń­ca w całym mie­ście’’, a tytu­ło­wa pio­sen­ka z pły­ty, sta­ła się jed­ną z naj­bar­dziej popu­lar­nych pio­se­nek Anny Jan­tar. W 1976 r. na świat przy­szła cór­ka Anny Jan­tar i Jaro­sła­wa Kukul­skie­go- Nata­lia. Jed­nak Anna Jan­tar mimo naro­dzin dziec­ka, nie zre­zy­gno­wa­ła z karie­ry i w tym samym roku wyda­ła swo­ją dru­gą pły­tę „Za każ­dy uśmiech’’, na któ­rym znaj­do­wa­ły się takie utwo­ry jak: „Mój tyl­ko mój’’, „Sta­ru­szek świat’’, a tak­że tytu­ło­wy „Za każ­dy uśmiech’’. W 1978 r. wyda­ny zosta­je trze­ci stu­dyj­ny album artyst­ki „Zawsze gdzieś cze­ka ktoś’’, przy­no­si on prze­bój „Radość naj­pięk­niej­szych lat’’. Wów­czas popu­lar­ność woka­list­ki nie słab­nie, a Anna nie­co posta­na­wia zmie­nić swój wize­ru­nek,  m.in. obci­na swo­je dłu­gie wło­sy, a suk­nie i kape­lu­sze zastę­pu­je skó­rza­ny­mi stro­ja­mi. Zmia­ny dało się odczuć w jej kolej­nych pio­sen­kach, takich jak:  „Moje jedy­ne marze­nie’’, „Wiel­ka dama tań­czy sama’’, „Spo­cząć’’, „Do żony wróć’’, oraz ”Nic nie może wiecz­nie trwać’’, ta ostat­nia pio­sen­ka autor­stwa Romu­al­da Lip­ki i Andrze­ja Mogiel­nic­kie­go, sta­ła się nie­sa­mo­wi­tym hitem, któ­ry umoc­nił pozy­cję artyst­ki na sce­nie pol­skiej muzy­ki roz­ryw­ko­wej. W 1979 r. woka­list­ka nagra­ła swój czwar­ty album, z wyżej wymie­nio­ny­mi utwo­ra­mi. W nagra­niach bio­rą udział muzy­cy z zespo­łów „Bud­ka Sufle­ra’’ oraz „Per­fect’’. Nie­ste­ty póź­niej oka­zu­je się, że była to ostat­nia pły­ta w życiu Anny Jantar.

Ostat­nia podróż

W grud­niu 1979 r. Anna wyje­cha­ła na wystę­py do Sta­nów Zjed­no­czo­nych, gdzie w stycz­niu i lutym kon­cer­to­wa­ła w klu­bach polo­nij­nych, wraz z muzy­ka­mi z zespo­łu „Per­fect’’. 12 mar­ca artyst­ka dała swój ostat­ni kon­cert w New Jer­sey. Dzień póź­niej woka­list­ka wyru­szy­ła w podróż do War­sza­wy samo­lo­tem Ił-62 „Miko­łaj Koper­nik’’. Anna Jan­tar zmar­ła 14 mar­ca 1980 r. w wyni­ku kata­stro­fy lot­ni­czej w pobli­żu Lot­ni­ska Okę­cie w War­sza­wie. Woka­list­ka osie­ro­ci­ła czte­ro­let­nią cór­kę Nata­lię. Pogrzeb Anny Jan­tar odbył się 25 mar­ca 1980 r., pio­sen­kar­ka zosta­ła pocho­wa­na na Waw­rzy­szew­skim war­szaw­skim cmentarzu.