Przejdź do treści

Międzynarodowy Dzień Przeciw Homofobii, Transfobii i Bifobii

Autor­ka: K. Sasak

flag-1184117_1920

17 maja to jeden z naj­waż­niej­szych dni dla spo­łe­czeń­stwa LGBT. Wła­śnie tego dnia w 1991 roku Świa­to­wa Orga­ni­za­cja Zdro­wia usu­nę­ła Homo­sek­su­alizm z Mię­dzy­na­ro­do­wej Kla­sy­fi­ka­cji Cho­rób i Pro­ble­mów Zdro­wot­nych . Czy to coś pomogło?

 

 

Tema­ty doty­czą­ce orien­ta­cji sek­su­al­nej dalej wzbu­dza­ją dużo kon­tro­wer­sji, w szcze­gól­no­ści w naszym kra­ju. Ludzie dalej nie potra­fią zro­zu­mieć, że hete­ro­sek­su­alizm to nie jedy­na moż­li­wość, a ludzie, któ­rzy kocha­ją oso­bę tej samej płci są zdro­wi i nie potrze­bu­ją lecze­nia psy­chia­trycz­ne­go. Czę­stym zja­wi­skiem jest rów­nież wyśmie­wa­nie mło­dych osób, któ­re dekla­ru­ją się jako oso­by homo­sek­su­al­ne lub bisek­su­al­ne. Przez wie­lu uwa­ża­ne jest to za swo­istą modę i chęć zabły­śnię­cia w spo­łe­czeń­stwie, ale czy tak jest na pewno?

 

Na świe­cie oko­ło 5% ludzi to oso­by homo­sek­su­al­ne. Oczy­wi­ście są to oso­by, któ­re nie ukry­wa­ją swo­jej orien­ta­cji i jaw­nie ją oka­zu­ją. Naukow­cy twier­dzą, że osób homo­sek­su­al­nych może być nawet oko­ło 8–10%, jed­nak część boi się wyjść z sza­fy z wie­lu powo­dów. Naj­po­pu­lar­niej­szy z nich to oba­wa przed odrzu­ce­niem przez rodzi­nę. Mło­dzi ludzie przy­zna­ją, że cze­ka­ją do momen­tu, kie­dy będą już na swo­im, aby powie­dzieć o orien­ta­cji swo­im rodzi­com, w szcze­gól­no­ści tym, któ­rzy wyka­zu­ją zacho­wa­nia homofobiczne.

 

Nie­ste­ty, takie dzia­ła­nia czę­sto dopro­wa­dza­ją do cho­rób. Nie­rzad­ko mło­dzi ludzie cier­pią na depre­sję, gdyż nie mogą być sobą i muszą ukry­wać część sie­bie przed swo­imi naj­bliż­szy­mi. Oprócz tego boją się zwró­cić o pomoc do osób postron­nych i wszel­kie nega­tyw­ne uczu­cia cho­wa­ją w głę­bi sie­bie. Według badań Rober­ta Garo­fa­lo z 1999 roku oso­by nie­he­te­ro­sek­su­al­ne popeł­nia­ją samo­bój­stwa czę­ściej od osób hete­ro­sek­su­al­nych. Od tam­tych badań minę­ło już 22 lata, jed­nak wyni­ki dalej obowiązują.

 

Co może­my zro­bić, aby pomóc oso­bom nie­he­te­ro­sek­su­al­nym? Przede wszyst­kim wspie­rać, gdyż nie dla każ­de­go czło­wie­ka jest to łatwe. Nie wyśmie­wać, nie potę­piać, trak­to­wać jak rów­ne­mu sobie. Czę­stym błę­dem jest postrze­ga­nie osób homo­sek­su­al­nych za „łak­ną­cych do każ­de­go”. Jest to krzyw­dzą­ce. Podob­nie z sie­dzą­cą z tyłu gło­wy myślą, że jeże­li mój przy­ja­ciel jest gejem, a ja jestem hete­ro­sek­su­al­nym chło­pa­kiem to nie może­my się przy­jaź­nić, bo pew­nie coś do mnie czuje.

 

Leka­rze z całe­go świa­ta wzy­wa­ją do demen­to­wa­nia ste­reo­ty­pów i uprze­dzeń na temat osób homo­sek­su­al­nych oraz sko­ja­rzeń pomię­dzy homo­sek­su­al­no­ścią a zabu­rze­nia­mi zdro­wia fizycz­ne­go i psychicznego.

 

22 628 52 22 – ogól­no­pol­ski tele­fon zaufa­nia dla osób LGBT+