Pierw­sze miliony 

Latem 1994 roku Elon, wraz ze swo­im bra­tem Kim­ba­lem, udał się na wypra­wę przez całe Sta­ny. Było to dla nich źró­dło inspi­ra­cji na dro­dze do otwo­rze­nia wła­sne­go star­tu­pu. Pla­nów było wie­le, nato­miast wszyst­kie sku­pia­ły się wokół Inter­ne­tu, w któ­rym męż­czyź­ni upa­try­wa­li wiel­kiej szan­sy dla świata.

Musk przez pewien czas pra­co­wał na sta­żu w Doli­nie Krze­mo­wej, gdzie zdo­był doświad­cze­nie oraz przede wszyst­kim popra­wił swo­je zdol­no­ści programistyczne.

Okres sta­ży był prze­ło­mo­wy, to wła­śnie wte­dy Elon doznał olśnie­nia w jaki spo­sób wyko­rzy­stać poten­cjał drze­mią­cy w nowym środ­ku komu­ni­ka­cji. Bra­cia Musk mie­li poma­gać fir­mom po raz pierw­szy tra­fić do sie­ci. Był rok 1995, kie­dy zało­ży­li Glo­bal Link Infor­ma­tion Network, póź­niej jego nazwę prze­mia­no­wa­no na Zip2.

Za pro­jek­tem sta­ła wizjo­ner­ska idea. W tam­tym cza­sie nikt nie zda­wał się dostrze­gać sze­re­gu szans jakie nio­sło za sobą powsta­nie Inter­ne­tu. Elon i Kim­bal musie­li prze­ko­nać róż­ne­go rodza­ju przed­się­bior­ców, że naj­lep­szą for­mą rekla­my będzie zasy­gna­li­zo­wa­nie ich obec­no­ści poprzez sieć. Zip2 miał zawie­rać w sobie kata­log firm wraz z wyszu­ki­war­ką, któ­re potem znaj­do­wa­ły się na mapie. Wyna­la­zek ten moż­na porów­nać do dzi­siej­sze­go Google Maps. W tam­tym momen­cie był to abso­lut­ny prze­łom i nowa­tor­stwo wyzna­cza­ją­ce nowe tren­dy roz­wo­ju, któ­re­go nie potra­fi­ło dostrzec więk­szość ludzi.

Począt­ki dzia­łal­no­ści były nie­zwy­kle trud­ne. Mimo otrzy­ma­nia dwu­dzie­stu ośmiu tysię­cy od ojca, ich kiep­ska sytu­acja finan­so­wa po wyna­ję­ciu biu­ra i zaku­pie­niu opro­gra­mo­wa­nia spra­wi­ła, że przez pierw­sze trzy mie­sią­ce żyli w swo­im miej­scu pra­cy. Ubra­nia trzy­ma­li w małej sza­fie, a myli się w obiek­tach spor­to­wych Chrze­ści­jań­skie­go Sto­wa­rzy­sze­nia Mło­dzie­ży Męskiej. Czę­sto 4 razy dzien­nie jedząc w pobli­skim fast­fo­odzie Jack in the Box.

War­to pod­kre­ślić, że począt­ko­wy kod Zip2 w cało­ści napi­sał sam Elon. Sprze­da­nie tego uni­ka­to­we­go pro­duk­tu wyma­ga­ło inten­syw­nej pra­cy przede wszyst­kim dzia­łu mar­ke­tin­go­we­go, któ­ry stop­nio­wo zaczął się two­rzyć w fir­mie wraz ze wzro­stem licz­by pra­cow­ni­ków. Elon pra­co­wał wła­ści­wie cały czas spę­dza­jąc w biu­rze nie tyl­ko dnie, ale też noce. Przy­by­wa­ją­cych do fir­my naj­wcze­śniej instru­ował, by na pobud­kę dawa­li mu kop­nia­ka. Po takim impul­sie do prze­bu­dze­nia męż­czy­zna zabie­rał się z powro­tem do pra­cy. Jak wspo­mi­na jeden z pra­cow­ni­ków, pro­jekt pochła­niał sze­fa na tyle, że czę­sto zda­rza­ło mu się zapo­mnieć umyć przez dłuż­szy czas, co dawa­ło się we zna­ki resz­cie zespołu.

Na począt­ku 1996 roku Zip2 prze­szła ogrom­ną prze­mia­nę. Dzię­ki uzy­ska­niu znacz­nych środ­ków inwe­sty­cyj­nych pro­jekt zaczął roz­kwi­tać. Do prze­mia­ny doszło też w zacho­wa­niu Muska, z nie­co dziw­ne­go i wyco­fa­ne­go stał się pew­ny sie­bie i wyma­ga­ją­cy. Jed­nak czę­sto dawa­ła się we zna­ki jego ten­den­cja do zbyt opty­mi­stycz­ne­go wyzna­cza­nia ter­mi­nów, co w prak­ty­ce ozna­cza­ło, że coś zaj­mu­ją­ce godzi­nę według nie­go, real­nie wyma­ga­ło dnia. Z tego powo­du nie­rzad­ko pra­cow­ni­cy musie­li zno­sić mor­der­cze tem­po pra­cy, któ­re sam narzu­cał sobie natchnio­ny Elon.

Ście­ra­ją­ce się wizje roz­wo­ju dopro­wa­dzi­ły koniec koń­ców do sprze­da­ży fir­my po paru latach. Sam Musk zauwa­ża, że popeł­nił wte­dy wie­le błę­dów, bo jego doświad­cze­nie w pra­cy z zespo­łem ludzi wła­ści­wie nie ist­nia­ło. Czę­sto zamiast współ­pra­co­wać wolał sam wyko­ny­wać zada­nia (obra­ża­jąc przy tym swo­ich pod­wład­nych), przez co efek­tyw­ność jego pra­cow­ni­ków nie mogła osią­gnąć szczytu.

Męż­czy­zna został mul­ti­mi­lio­ne­rem w wie­ku zale­d­wie 27 lat. Jego sta­tus spo­łecz­ny znacz­nie się zmie­nił. Oprócz zaku­pu miesz­ka­nia zde­cy­do­wał się też zdo­być nowe­go McLa­re­na, któ­re­go sprząt­nął sprzed nosa same­mu Ral­pho­wi Lau­re­no­wi. Resz­ta jego pie­nię­dzy zosta­ła zain­we­sto­wa­na w kolej­ny pro­jekt. Jak mówił Musk ban­kie­rzy są boga­ci i głu­pi. Wła­śnie to umoż­li­wi­ło mu zapo­cząt­ko­wa­nie X.com, któ­re­go powsta­nie zre­wo­lu­cjo­ni­zo­wa­ło myśle­nie o ban­ko­wo­ści internetowej.

Resz­ta barw­ne­go życia Elo­na Muska zosta­nie opi­sa­na nie­ba­wem w dru­giej czę­ści artykułu.