Życie na bogato

Powie­dzieć, że suł­tan i jego bli­scy mają życie jak w baj­ce to nie powie­dzieć nic. Męż­czy­zna co sekun­dę jest bogat­szy o 147 dola­rów i musi bar­dzo się natru­dzić, by zna­leźć spo­sób na wyda­nie swo­ich pie­nię­dzy. Ilość speł­nia­nych zachcia­nek i ich for­ma jest wręcz abs­trak­cyj­na dla prze­cięt­ne­go człowieka.

Chlu­bą suł­ta­na jest pałac Ista­na Nurul Iman, prze­pięk­na budow­la będą­ca wizy­tów­ką Bru­nei. Co do zasa­dy pałac jest zamknię­ty dla osób nie­za­pro­szo­nych, jed­nak cza­sem zda­rzy się sym­bo­licz­ne otwar­cie pew­nych jego czę­ści na uży­tek kul­tu reli­gij­ne­go. Oprócz zaszczyt­nej funk­cji domu wład­cy pałac jest tak­że miej­scem spo­tkań bru­nej­skie­go “rzą­du” oraz audien­cji sułtana.

W pała­cu, któ­ry jest naj­więk­szą tego typu rezy­den­cją na świe­cie, znaj­du­je się “zale­d­wie” 1800 pomiesz­czeń, w tym 260 łazie­nek, sala ban­kie­to­wa mogą­ca pomie­ścić 5000 tysię­cy gości (przy­stro­jo­na obfi­cie zło­tem i dia­men­ta­mi), a nawet meczet na 1500 wier­nych. Pałac ma rów­nież 110 gara­ży, kli­ma­ty­zo­wa­ne staj­nie na 200 koni suł­ta­na oraz pięć base­nów. Spo­ro? To dopie­ro począ­tek wygód a lista jest bar­dzo długa.

Wspo­mnia­ne już gara­że peł­ne aut to praw­dzi­wa chlu­ba Has­sa­na­la Bol­kia­ha. Posia­da on “jedy­nie” 7000 aut. W inter­ne­cie z łatwo­ścią znaj­dzie­my zdję­cia gara­ży peł­nych Fer­ra­ri, Lam­bor­gi­ni, Bugat­ti, Porshe czy ulu­bio­nych Rolls Royce’ów (ma ich ponad 600). W latach dzie­więć­dzie­sią­tych ubie­głe­go stu­le­cia, aż poło­wa pro­duk­cji fir­my Rolls-Roy­ce tra­fia­ła w ręce Has­sa­na­la Bol­kia­ha. Więk­szość aut jest oczy­wi­ście robio­na na spe­cjal­ne zamó­wie­nie, mode­le wyko­na­ne w cało­ści ze zło­ta nie są wca­le rzad­ko­ścią w owej kolekcji.

Kto nie chciał­by mieć pry­wat­ne­go samo­lo­tu? A może całej flo­ty samo­lo­tów dostęp­nych na jed­no ski­nie­nie pal­ca? Może nie jest to marze­nie prze­cięt­ne­go czło­wie­ka, jed­nak bru­nej­ski suł­tan nie lubi cho­dzić na kom­pro­mi­sy. Ma wła­sne­go Air­bu­sa, Boein­ga 767 oraz pereł­kę w posta­ci Boein­ga 747 o war­to­ści 431 milio­nów dola­rów, któ­ry ude­ko­ro­wa­ny jest zło­tem. Czę­sto samo­lo­ty oraz heli­kop­te­ry słu­żą suł­ta­no­wi w wizy­tach u ulu­bio­ne­go sty­li­sty czy też fry­zje­ra, koszt jed­ne­go zabie­gu upięk­sza­ją­ce­go fry­zu­rę to śred­nio 20 tysię­cy dolarów.

Wład­ca lubi dbać o szcze­gó­ły. Dla­te­go zło­to uświad­czy­my nawet na klam­kach i musz­lach klo­ze­to­wych w jego otoczeniu.

Uro­dzi­ny tak nie­zwy­kłe­go czło­wie­ka nie mogą być cele­bro­wa­ne zwy­czaj­nie. Jed­ne z nich trwa­ły aż dwa tygo­dnie kosz­tu­jąc pra­wie 40 milio­nów dola­rów. Goście i sam wład­ca mie­li dostęp do licz­nych roz­ry­wek. Sam Micha­el Jack­son zagrał trzy oka­zjo­nal­ne kon­cer­ty za 25 tysię­cy dola­rów. Lista arty­stów, któ­rzy dawa­li wystę­py na bru­nej­skim dwo­rze, jest znacz­nie dłuższa.

Afe­ry i hipokryzja

Mimo, że pra­wo obo­wią­zu­ją­ce w kra­ju jest nie­zwy­kle restryk­cyj­ne i wyma­ga sze­re­gu wyrze­czeń od oby­wa­te­li, suł­tan wraz ze swo­im bra­tem nie sto­su­ją się do nie­go wca­le. Obaj męż­czyź­ni pro­wa­dzą nie­zwy­kle buj­ne życie towa­rzy­skie, jego kosz­ty wpi­su­jąc w rachu­nek peł­nie­nia zaszczyt­nych urzędów.

Nie­sa­mo­wi­cie cie­ka­wą posta­cią wywo­dzą­cą się z krę­gu suł­tań­skiej rodzi­ny jest brat wład­cy – Jefri Bol­kiah. Jefri, jako młod­szy brat, od począt­ku wyra­stał w cie­niu suł­ta­na. Być może stąd w jego gło­wie dziw­ne pomy­sły mają­ce odzwier­cie­dlać jego ambi­cje. Kie­dy młod­szy z bra­ci Bol­kiah został mini­strem finan­sów, uda­ło mu się wypro­wa­dzić z pań­stwo­we­go skarb­ca 15 miliar­dów dola­rów. Pie­nią­dze wydał na kil­ka tysię­cy nowych samo­cho­dów. Każ­dy ze swo­ich zaku­pów testo­wał z bra­tem noc­ny­mi wyści­ga­mi po uli­cach bru­nej­skiej stolicy.

Co dziw­ne aż do 1998 roku suł­tan nie dostrze­gał lub nie chciał dostrzec występ­ków bra­ta. Wła­śnie wte­dy dowie­dział się, że Jefri opła­ca z kasy Bru­nei harem czter­dzie­stu kobiet. Wśród kobiet była m.in Miss Kali­for­nii z 1992 roku, czy­li Jil­lian Lau­ren. Kobie­ta zde­cy­do­wa­ła się opo­wie­dzieć o histo­rii jaką prze­ży­ła w hare­mie. Napi­sa­ła książ­kę “Some Girls. My Life in Harem”. Pisa­ła w niej m.in. że ksią­żę utrzy­my­wał czter­dzie­ści kobiet, pił morze alko­ho­lu, co w Bru­nei jest zaka­za­ne i każ­de­go dnia przy­cho­dził do nas w nowym garniturze.

Rząd Bru­nei zaprze­czył oskar­że­niom, jed­nak Jefri czę­ścio­wo poniósł kon­se­kwen­cje swych czy­nów. Został nawet ofi­cjal­nie oskar­żo­ny o kra­dzież owych 15 miliar­dów dola­rów. I, jak moż­na się tego spo­dzie­wać, na tym się skoń­czy­ło, bo wszyst­ko zosta­ło w rodzi­nie. Po odda­niu czę­ści mająt­ku na rzecz skar­bu pań­stwa mógł znów powró­cić do (nie)spokojnego życia.

Nie jest to odosob­nio­ny przy­pa­dek. Rodzi­na suł­ta­na uwiel­bia pięk­ne kobie­ty, alko­hol i dobrą zaba­wę. Pra­wa ma prze­strze­gać lud, a nie wład­ca, któ­ry owe pra­wo stanowi.

Bru­nei to oso­bli­we miej­sce z oso­bli­wą for­mą rzą­dów. War­to uwzględ­nić ją w swo­ich waka­cyj­nych pla­nach doty­czą­cych tej czę­ści Azji.