Roger Fede­rer to szwaj­car­ski teni­si­sta, uwa­ża­ny za jed­ne­go z naj­wy­bit­niej­szych gra­czy w histo­rii tego spor­tu. Uro­dził się 8 sierp­nia 1981 roku w Bazy­lei. Fede­rer zdo­był 20 tytu­łów wiel­kosz­le­mo­wych w sin­glu męż­czyzn, co czy­ni go jed­nym z naj­bar­dziej uty­tu­ło­wa­nych teni­si­stów w histo­rii. Jego ele­ganc­ki styl gry, nie­zwy­kła pre­cy­zja i wszech­stron­ność na kor­tach przy­spo­rzy­ły mu licz­ne fanów na całym świecie.

            Roger jest naj­star­szym dziec­kiem Rober­ta i Lynet­te Fede­rer. Jego ojciec był pra­cow­ni­kiem far­ma­ceu­tycz­nym, a mat­ka gospo­dy­nią domo­wą. Fede­rer dora­stał w małym mia­stecz­ku Obe­rwil, gdzie w wie­ku 8 lat zaczął grać w teni­sa. Już jako dziec­ko Fede­rer wyka­zy­wał nie­zwy­kłe umie­jęt­no­ści. Jego talent szyb­ko zwró­cił uwa­gę tre­ne­rów, co dopro­wa­dzi­ło do inten­syw­ne­go szko­le­nia w lokal­nym klu­bie teni­so­wym. Jego deter­mi­na­cja i pre­dys­po­zy­cje do gry były widocz­ne od naj­młod­szych lat, co przy­spie­szy­ło roz­wój jego umiejętności.

            W wie­ku 14 lat Fede­rer zde­cy­do­wał się prze­nieść do szko­ły teni­so­wej w Szwaj­ca­rii, aby skon­cen­tro­wać się na dal­szym dosko­na­le­niu swo­jej gry. Jego wybór oka­zał się strza­łem w dzie­siąt­kę, ponie­waż szyb­ko zdo­był uzna­nie wśród mło­dych teni­si­stów i tre­ne­rów. Jego styl gry, ele­gan­cja na kor­cie i nie­zwy­kła pre­cy­zja zwró­ci­ły uwa­gę na are­nie międzynarodowej.

            W 1998 roku, w wie­ku 17 lat, Fede­rer zade­biu­to­wał na zawo­dach wiel­kosz­le­mo­wych pod­czas French Open. Jego pierw­sze kro­ki w zawo­do­wym teni­sie były obie­cu­ją­ce, ale jesz­cze potrze­bo­wał cza­su, aby osią­gnąć peł­ny poten­cjał. W cią­gu kil­ku następ­nych lat zdo­był kil­ka tytu­łów tur­nie­jo­wych, ale praw­dzi­wy prze­łom nastą­pił w 2003 roku.

W 2003 roku Fede­rer zdo­był swo­je­go pierw­sze­go tytu­łu wiel­kosz­le­mo­we­go na Wim­ble­do­nie, poko­nu­jąc Mar­ka Phi­lip­po­us­si­sa w fina­le. To zwy­cię­stwo otwo­rzy­ło dro­gę do domi­na­cji Szwaj­ca­ra w świa­to­wym teni­sie. W cią­gu kil­ku kolej­nych lat Fede­rer zdo­był wie­le tytu­łów wiel­kosz­le­mo­wych, w tym Austra­lian Open, US Open i ponow­nie Wim­ble­don. Jego gra była peł­na ele­gan­cji, zrów­no­wa­że­nia i pre­cy­zji, a Fede­rer stał się nie­kwe­stio­no­wa­nym lide­rem ran­kin­gu ATP.

Jed­nak karie­ra Fede­re­ra nie była wol­na od kon­tu­zji i wyzwań. W 2008 roku, po serii zdo­by­tych tytu­łów wiel­kosz­le­mo­wych, Szwaj­car zma­gał się z pro­ble­ma­mi zdro­wot­ny­mi, któ­re wpły­nę­ły na jego grę. Mimo to powró­cił sil­niej­szy niż kie­dy­kol­wiek, odzy­sku­jąc pozy­cję lide­ra w świa­to­wym tenisie.

Fede­rer był rów­nież klu­czo­wą posta­cią w rywa­li­za­cji z inny­mi legen­dar­ny­mi teni­si­sta­mi, taki­mi jak Rafa­el Nadal i Novak Djo­ko­vić. Trzy z nich two­rzy­ły jed­ną z naj­więk­szych rywa­li­za­cji w histo­rii teni­sa, zdo­by­wa­jąc kolej­ne tytu­ły wiel­kosz­le­mo­we i zapeł­nia­jąc kart­ki histo­rii tenisa.

Poza kor­tem teni­so­wym Fede­rer był aktyw­ny rów­nież jako filan­trop. Wraz z żoną Mir­ką zało­żył Fun­da­cję Roger Fede­rer, któ­ra wspie­ra pro­jek­ty edu­ka­cyj­ne i poma­ga dzie­ciom w Afry­ce i Szwajcarii.

W mia­rę upły­wu lat Fede­rer stał się iko­ną świa­to­we­go teni­sa. Jego styl gry, pro­fe­sjo­na­lizm i ele­gan­cja zarów­no na, jak i poza kor­tem zyska­ły mu ogrom­ną popu­lar­ność i sza­cu­nek wśród fanów teni­sa na całym świe­cie. Mimo, że zma­gał się z kon­tu­zja­mi i prze­ciw­no­ścia­mi losu, jego nie­ustę­pli­wość i pasja do gry zawsze go podnosiły.

W 2020 roku, po okre­sie prze­rwy spo­wo­do­wa­nym kon­tu­zją kola­na, Fede­rer powró­cił do pro­fe­sjo­nal­ne­go teni­sa, ale z per­spek­ty­wą ogra­ni­cze­nia swo­je­go udzia­łu w nie­któ­rych tur­nie­jach. Jego deter­mi­na­cja i miłość do gry nadal inspi­ru­ją zarów­no mło­dych, jak i doświad­czo­nych teni­si­stów na całym świe­cie. Jako jed­na z naj­więk­szych posta­ci w histo­rii teni­sa, Roger Fede­rer pozo­sta­je nie­za­po­mnia­nym mistrzem i legen­dą tego spor­tu. Karie­rę spor­to­wą zakoń­czył 24 wrze­śnia 2022. Swój ostat­ni mecz zagrał w deblu z Rafa­elem Nada­lem w tur­nie­ju Laver Cup.